Verkwikkend, stilte, beweging. Begin maart van dit jaar maakte ik met mijn gezin een prachtige reis naar Fins Lapland. Het was een indrukwekkende ervaring. We verbleven aan de rand van een nationaal park, omringd door de bossen en heuvels van de toendra. En heel veel wit. Het hele landschap was besneeuwd en zelfs de bomen waren bedekt met een witte laag. Het was stil. Zelfs geen vogels die kwetterden, want het was nog winter. En de lucht zo schoon. Glinsteringen en sneeuwkristallen…
Met laagjes wollen kleding, vilten muts en een goed skipak aan is het niet koud en kun je eindeloos genieten van de natuur. Zolang je in beweging blijft. Wandelen (met of zonder sneeuwschoenen), langlaufen, op een slee met huskey’s ervoor (en dan meesteppen bergopwaarts), van de berg af op een slee (en nog een keer). In de pauzes genieten van verwarmende gerechten, zoals een zalmsoep met roggebrood en warme bessensap erbij, de specialiteit in Lapland. Pannenkoeken bakken voor het vuur in een sami-hut, met vilt aan de muur en rendiervachten om op de zitten. ’s Avonds heerlijk breien en lezen bij het haardvuur. Of er op uit om het noorderlicht te zien. Wel twee avonden mochten we het natuurspektakel aanschouwen. Ik werd er emotioneel van, zo onbeschrijfelijk mooi en bijzonder. Ik ben zo dankbaar dat we dit met elkaar mochten beleven. Als je ook houdt van natuur en rust, kan ik een reis naar Lapland zeker aanraden!
